Een nieuw avontuur

Beste mensen

Na heel veel tijd 'radiostilte'op deze site.

Even een korte update i.v.m. ons plan om ook dit jaar weer een tochtje te fietsen
Niet dat we het waarschijnlijk achten dat wij zo frequent verslag doen als in 2010
Maar we vinden wel dat jullie mogen weten wat ons plan is.

Donderdagmorgen stappen we op de trein in Uitgeest naar Maastricht
om dan in de middag de eerste 50 km af te leggen in het Belgische land.
De dagen daarna hopen we, een beetje van het weer afhankelijk, zo'n 80 tot 90 km per dag te fietsen.
De route die we gaan doen heet 'via oude wegen' Een pelgrimsroute naar Santiago,
wij willen hiervan echter alleen de 2 eerste delen doen tot de Pyreneeen
Deze loopt van Maastricht, naar Clermont, Bastogne, Montmedy, Chalons,
Troyes, Vezelay, Nevers
Dit is het eindpunt van het 1e routeboekje na ca 700 km
Rest volgt misschien later.

Hartelijke groet
en jullie duimen maar voor een beetje mooi weer de komende weken
in Belgie en Frankrijk

Leny en Jaap

Weer veilig thuis

Dag lieve mensen

Ja we hebben jullie inmiddels een week in het ongewisse gelaten over ons doen en laten daar in het verre Spanje, na onze aankomst in Santiago.

Maar nu zijn we zelfs al weer terug in Uitgeest en op dit moment ervaren we dat het hier ook kan regenen.

Toch nog even terug naar de afgelopen week

Zondag 1 augustus hebben we ons op tijd aangesloten in de rij, die zich de hele dag vormt voor de kathedraal, om langs de crypte van St. Jacob te kunnen gaan. Als ware pelgrim moesten wij toch ook even St. Jacob omarmen.

Daarna het museum in de kathedraal bezocht. Terwijl we nog wat rondkijken in en rond de kathedraal worden we aangesproken door een vrouw, keurig gekleed in het zwart, zij blijkt deel uit te maken van een koor uit Italië dat vandaag optreedt tijdens de viering van 12.00 uur in de kathedraal. Zij hoorde ons Nederlands praten, en naar zij vertelde woonde ze al 30 jaar in Italië en was nu met haar koor op tournee o.a. naar SdC.

Zodoende zijn wij om 12.00 uur ook maar weer een tijdje naar deze viering gegaan, voor ons weer onvoorstelbaar hoeveel mensen zich toen in deze grote kerk bevonden.
In de middag verkennen we verder de stad en ook de pleinen rond de kathedraal, om nieuwe mensen te zien aankomen en te ontmoeten. Later vinden een gezellig restaurantje voor onze maaltijd.

Maandag 2 augustus hebben we de refugio verlaten en zijn we naar een camping gegaan aan de rand van SdC.
Heerlijk om nu toch ook weer even vrij te zijn van de mensenmassa en op ons zelf te genieten van het weer en de buitenlucht.
Als we aankomen op het plekje dat we willen innemen, zien we een man met een fiets en met de ons bekende fietstassen, naar later blijkt is het Gui Kempen, de Vlaming die wij reeds op 5 juli ontmoet hebben. Wederzijdse blijdschap bij deze ontmoeting en bijzonder om in de korte tijd dat we elkaar nu zien (Gui staat op het punt te vertrekken richting vliegveld) onze ervaringen van de laatste weken te kunnen delen.
Gui was al 4 dagen eerder in SdC aangekomen en inmiddels ook al naar Finisterre gefietst, zodoende kon hij ons nog wat tips aanreiken voor onze tocht naar Finisterre. Wonderlijk dat we van hem hoorden dat hij ook Ina en Henk uit Hoorn een paar maal had ontmoet onderweg.

Op de camping spreken we nog een paar Nederlandse stellen, die daar kamperen, o.a. ook om wat zeeppoeder voor een wasje te bietsen. Verder houden we een rustmiddag, wel even naar het zwembad op de camping en in de avond weer ons eigen potje gekookt met aansluitend een bakkie echte DE koffie die we nog in de tas hebben.

Dinsdag 3 augustus
Om 8.30 uur zitten we weer in het zadel. Op advies van Gui nemen we de drukke AC 543 richting Noia, maar na 20 km. zitten we weer op de route van Clemens S. en die is heerlijk rustig. Na Noia kiezen voor een alternatieve route langs de kust, wel wat langer maar gevarieerd. 5 km na Noia loop ik weer een lekke band op, gelukkig vlak bij een pompstation, zodat ik water en lucht bij de hand heb om het lek te vinden en te dichten.
4 km na Muros vinden we de geadviseerde leuke camping vlak aan zee. We praten nog even met onze buren op de camping, een jong stel met 3 kinderen, Duitsers, maar ze woonden in Vaals, waren voor een 2^e keer hier op VK.

In Noia trouwens werden we op het moment dat we uit een supermarkt kwamen in het Nederlands aangesproken door een 65 jarige Spanjaard. Naar hij ons vertelde had hij 40 jaar in Nederland gewerkt voor een Amerikaanse firma bij diverse bedrijven in Nederland, ook wel voor de NAM en voor Hoogovens. Je merkte dat hij het gewoon leuk vond om even wee Nederlands met ons te praten. Hij had gewoond in Cappele ad IJssel.

Woensdag 4 augustus
Onze route naar Finisterre voortgezet langs de geadviseerde route langs de kust. Prachtig maar wel flink wat wind (tegen!)
Aangekomen in Finisterre op zoek naar de albergue om ons tweede compostolaat te ontvangen.
Daar wat rondgekeken en besloten om 8 km terug te fietsen naar een leuke camping op de route.
Hier ontmoeten we een stel uit Groningen, waarvan de man vorig jaar de hele route had gemaakt op de fiets samen met zijn broer. Nu deed hij het zelfde nog eens over met de auto samen met zijn vrouw.

Tot onze verrassing loopt Leny hier Marijke tegen het lijf, het meisje uit Utrecht die we eerder in Logrono ontmoet hadden en een lange tijd samen opgetrokken was met Koen en Tijs. Ze voelde zich wel wat alleen nu de jongens al vertrokken waren en haar ipod was uitgevallen en er geen Engels boek te koop was in deze omgeving.
S avonds bij ons een bakkie thee gedaan en haar verhaal kunnen doen.

Donderdag 5 augustus

We vertrekken om 8.30 uur richting A Coruna.
Ons plan is om tot Carballo te fietsen, geschat 68 km, om daar een camping te vinden.
Maar helaas, die camping was al een paar jaar opgeheven, dus via navraag bij de lokale politie zijn we op weg gegaan naar de1e volgende camping, wel bijna 20 km verder, vlak bij de Atlantische Oceaan. Playa de Baldaio. Zo werd het toch weer een zware dag met 85 km en veel wind.
Alles raakt een beetje op, dat is ook goed. Ik vraag een Hollands stel met een kampeerwagen of ik bij hen de GSM kan opladen. Dit stel blijkt uit Limmen te komen en hij heet Denneman. Wat later spreken we hem nog een paar keer. Naar later blijkt, ik zag en hoorde al iets bekends bij zijn gezicht en zijn spraak, hij was de omroeppastor, voor ons een bekende Nederlander, tot voor kort bijna wekelijks op zondag op de TV. Nu met zijn huisgenote hier op vakantie.

Vrijdag 6 augustus

Deze keer tegen 10 uur vertrokken want we vermoeden nog zo'n 35 km te doen. Een mooie route door de duinen, maar wel nog flinke klimmetjes.. Als we aankomen in A Coruna is het even zoeken naar het Buro de Tourisme. Als we het vinden blijkt het tot 16.00 uur nog gesloten. Dan maar gewoon in het zonnetje aan de haven onze tijd afwachten.
Na 16.00 horen we dat A Coruna geen camping heeft. Twee opties, een, 6 km terug (houden we niet van), dan optie 2 dit is in Santa Cruz. Naar later blijkt vraagt dit toch nog weer veel vragen naar de juiste weg en de afstand is wel 15 km. Bij elkaar bereiken we om 18.00 uur de camping Los Manzanos en hebben we het ook helemaal gehad. We genieten van de leuke en gezellige camping, met zwembad en restaurant en nog steeds prachtig weer.

Zaterdag 7 augustus
Genieten we van de vrije dag en het zwembad. We lezen ons eerste boek uit. En na 40 dagen, alle heuvels genomen beginnen we nu wel naar huis en de eigen omgeving te verlangen.
Grappig was dat in de middag een tentje naast ons wordt neergezet, door een Nederlandse man met een Spaanse dame! Het viel mij op door zijn Spaanse nummerbord, met verwijzing naar een Nederlandse garage in Badhoevedorp. Even later bleek dat ik in 2000 nog met deze man, Rene Bleeker, heb samengewerkt in een project voor KF2 bij Hoogovens.

Zondag 8 augustus
Tent opgepakt en in de loop van de middag naar het vliegveld gefietst. Ca 10 km
In onze simpelheid hadden we gedacht daar de nacht ook door te brengen, maar naar bleek gaat het vliegveld snachts dicht en was er geen mogelijkheid ter plaatse.
Via de infobalie werden we verwezen naar het plaatsje O Burgo . Daar vonden we gelukkig op geringe afstand een hostel met een prima kamer.

Maandag 9 augustus

Om 5.30 uur in donker op de fiets naar het vliegveld gereden.
Onze fietsen naar eigen inzicht ingepakt met folie en tape.
Na het inleveren van onze bagage wilden we ook de fietsen inleveren, per slot van rekening hadden we ook geboekt voor twee fietsen.
Maar het bleek dat onze fietsen niet compleet op de band en door de daar achter gelegen scanmachine pasten.
Men stond erop dat de voorwielen eruit moesten. Na wat protesteren hier maar voor gekozen, wel met de nodige onrust, hoe dit alles op Schiphol weer terug te zien.

De vlucht verliep voorspoedig, om 11.00 landen we op Nederlandse bodem.

En naar bleek kwamen onze fietsen hier toch weer bijna compleet van de speciale band rollen, ik miste een rubber nop van de standaard.

De grote verrassing om dan op Schiphol opgevangen te worden door je eigen zoon met kleinzoon Mats.
Hoe kan een mannetje veranderen in bijna 6 weken tijd, flink gegroeid en stralende ogen.
En het toeval wilde dat Minouche en Hans bijna op dezelfde tijd landden, terug van een vakantie in Jordanië
Geweldig om elkaar zo te ontmoeten en elkaar weer gezond terug te zien.
Maurice nam onze tassen mee naar Uitgeest en wij met onze kale fietsen namen de trein naar Uitgeest.
En zo kwamen we toch nog weer fietsend terug in de Bonkelaar.

Later in de middag zijn we hartelijk en warm opgevangen door onze buren, geweldig.
Wederzijds blij elkaar weer gezond terug te zien.
Ons huis is inmiddels opgefleurd door de diverse welkomstboeketten.
Zo ook van onze Rosita en Victor die nu nog in Zd Frankrijk vakantie vieren
Hartelijk dank daarvoor.

We sluiten deze geweldige reis en dit avontuur af vol dankbaarheid dat we dit samen mochten en konden doen en beleven.

Dank aan allen die met ons hebben meegeleefd en dit ons ook via de vele reacties lieten weten.

Lieve groeten
van Leny en Jaap

Toegift:

Nog wat cijfers voor de liefhebbers.
Tot Santiago deden we 2450 km, in 31 dagen dus gemiddeld zo'n 80 km
Tot de Pyreneen was ons gemiddelde ongeveer 90 per dag
Na Santiago deden we nog 300 km naar Finisterre en A Coruna
ofwel alles bij elkaar 2750 km
Tot Santiago was de gemiddelde rijsnelheid 16,5 km/u (volgens de teller)
Hoogste daggemiddelde 19,5 km/u
Laagste daggemiddelde 12,7 km/u
Hoogste snelheid 58,2 km/u, de laagste ligt even boven de 6 km/u

Santiago de Compostela bereikt

Dag lieve mensen,

Ja en dan is het zover dat we op zaterdag om 13.15 uur Santiago bereiken.
Zelfs deze laatste dag van de officiele tocht ervaarden we nog als een flinke uitdaging, het is of ze alle dorpen en steden op een heuvel leggen en de riviertjes liggen uiteraard altijd in het dal en zo hebben we er vandaag weer meerdere gehad.

Maar dan sta je daar in een stad die veel hoogteverschillen kent en waar je vooraf de kathedraal ziet , maar in de stad even niet meer.
Maar dan toch al zomaar aangesproken worden door een man uit Lunteren, die 3 dagen eerde was aangekomen en hij kon ons de richting wel wijzen.
Met verwondering aanschouwen we dan de kathedraal en de zeer vele mensen die hier in dit oude centrum als het ware door elkaar krioelen. Als eerste hebben we maar ons broodje opgegeten op een muurtje in de zon, naast d ekathedraal, onderwijl genietend van de muziek van een paar straatmuzikanten.
De stad zelf heeft 100.000 inwoners, maar het wemelt er van mogelijk nog meer touristen en uiteraard vele pelgrims. Een Spanjaard (ook anderen) die 100 km gelopen hebben vanaf Sarria heet ook al pelgrim.
Net aangekomen worden we spontaan gefeliciteerd door een Vlaams stel die we 2 dagen eerder hadden ontmoet

Dan op zoek naar de albergue, deze keer in het Semenario Menor, waar plek is voor een paar honderd mensen.
Onze fietsen en spullen gestald, dat laatste kan hier in een persoonlijk kastje, wel zo rustig,
Heerlijk douchen en dan weer lopend naar de stad. (10 minuten) Als eerste nu naar het pelgrimsbueau, waar we na vertoning van onze credential, die inmiddels overvol is met de opgedane stempels, het officiele Compotelaat verkrijgen.
Daarmee hebben we de formele zaken gedaan dachten wij ,en hebben we er maar een biertje opgepakt.

Als verrasing, voor zowel ons als hen, zien we dan Henk en Coen weer terug die we eerder op de camping in Logrono hadden ontmoet. Zij zijn donderdag al aangekomen ( 28 fietsdagen) en vliegen zondag retour Amsterdam.
Even na 6 uur lopen we min of meer op de bonnefooi de kathedraal binnen en daar blijkt net de Eucharistie begonnen. Gecelebreerd door de kardinaal en bijgestaan door een tiental geestelijken. De kerk is overvol, maar na een poosje hebben w etoch een mooie zitplaats.
Een viering met veel ceremonie en een geweldige voorzanger, die in zijn eentje de hele kerk deed meezingen, wat een bijzonder ervaring. En op het eind kwam het wierookvat, in al zijn glorie getrokken door 8 man sterk, ging dat vele malen van voor naar achter zwaaiend door de kerk. Dit kan je niet vertellen maar dat moet je beleven.

Daarna in een restaurantje een heerlijk spaans menu gegeten en daarna dachten wij wel weer naar de albergue te gaan.
Maar tot onze verrassing was er deze avond een zeer groot muzikaal en licht spektakel , ook gepaard gaande met vuurwerk op het grote plein voor de kathedraal, dat allemaal ter ere van ons, een week na 25 juli. De sluitingstijd van de albergue was hierop zerlfs aangepast tot 02.00 uur Geen normale tijd voor een pelgrim, maar we konden er wel van genieten, temeer daar we de volgende morgen kunnen uitslapen.

Bij elkaar een zeer geslaagde dag met prachtig zonnig weer en een waardige afsluiting van onze 31 dagen exact onderweg zijn, zo´n 2500 km achter de rug.

Daar we nu nog een week te gaan hebben denken we na over het mogelijk nog fietsen naar Finisterre, ( Ja Leo, je zegt het goed, dat willen we nu ook nog wel meemaken en aanzien) dat zal mogelijk a.s dinsdag e,v. gebeuren, om vandaaruit dan omhoog te fietsen naar A Coruna, vanwaaruit we vliegen naar Amsterdam.

Hartelijk dank weer voor de vele leuke reacties, het heeft ons gesterkt onderweg,
en lieve groeten
van Leny en Jaap (dos perigrinos)

Stevig klimmen

Dag lieve mensen

Dank voor jullie reacties
Wij hebben inmiddels een paar stevige dagen achter d erug, niet qua afstand maar wel het klimmen.

Maar we hebben de 2 stevige hoogtes van 1500 en 1300 inmiddels genomen, maar ook vandaag waren er nog weer aardige klimmen bij.

Inmiddels zijn we aangekomen in Melide zo´n 65 km voor Santiago, dus normaliter hopen we morgen S d C te bereiken
Vandaag kort voor Palas de Rei deden we een stuk wandelpad, grind of gravel dus, opgegeven moment hoor ik een steen ketsen onder mijn wiel en eenkm later vlak voor de kerk van Palas de Rei sta ik plat.

Gelukkig in een plaats dat me dit overkomt en niet in d emiddel of nowhere, ik heb geprobeerd hem te plakken maar het oppompen lukt niet echt.
Daarna via hulp van de lokale bevolking naar de plaatselijke garage gestuurd, daar een nieuwe b band ingezet en stevig opgepompt. Ik rij weer.

Daarna het laatste stuk van 15 km aangevat naar Melide, wel weer in zonnig warm weer, wie maakt dit mee, zoveel zonneschijn?

Om 15.30 boeken we in een mooie refugio een die toch ook savonds weer helemaal volloopt.
We kunnen zien dat we dichter bij S d C komen, onderweg zien we nu zeer veel wandelaars, ook veel jongeren, die een korte tocht doen.
Deze dagen fietsen we door een mooi groen gevarieerde gebied van Galicie.
Wonderlijk te zien dat vele spaanse mountainbikers de wandelroute nemen, waar onze route doorgaans over asfalt gaat.

Tot zover vandaag even ons verhaal
Mogelijk dit weekend meer als we S d C bereikt hebben

Hartelijke groet
van 2 blije en gezonde perigrinos
Leny en Jaap

Maandag 26 juli

dag lieve mensen

En zo wordt het weer maandag in een nieuwe week
Gisteravond na een heerlijk maal in de refugio nog even de stad in en een glaasje wijn genoten.
Daarna een duits meisje gesproken, zij loopt dit jaar van Burgos naar SdC vorig jaar liep ze al van St J de Port naar Burgos

Vandaag willen we weer wat langere afstand doen omdat het traject weer vlak is.
dat lukt goed voor de koffie in Manzilla les Mules, hebben we al 36 km gedaan, tot ons verassing zien we weer de 4 mannen uit ZO Spanje, die we 5 dagen geleden ook al een keer tegenkwamen.
Onze weg gaat door een fascinerend hoogland, uitgestrekt en verlaten, op wat dromerige dorpjes na, waar t moderne leven op de snelweg aan voorbij raast.
Het land wordt armer, af en toe nog wat graan of mais maar ook veel braak liggend terrein.

Daarna door naar Leon, om 12.30 bereiken we Leon, een stad met 150.000 inwoners en zeer druk verkeer. We komen goed de stad binnen en wandelen door de winkelstraat rechtstreeks naar de kathedraal. Na de lunch willen we deze bezoeken, maar na enige minuten moeten we de kerk al weer verlaten daar ze hier siesta houden. Deze kerk is al indrukweekend vanwege zijn talrijke glas in lood ramen, met een gemeenschappelijk oppervlak van wel 1800 m2
Een stempeltje zit er niet in in de kathedraal, daarom maar op zoek naar een refugio.
Voor Leon reden we langs een weg waarlangs ook het wandelpad voor de lopers liep, velen hebben we er weer gezien, met het stof op de kuiten. Langs deze weg zijn in het heilig jaar 1993 jonge platanen gepland, die inmiddels een beetje schaduw geven aan de wandelaars.

Als we na Leon in het eerst dorpje even stilstaan om de juist eweg t evinden worden w eal aangesproken door een man die uit zijn auto stapt, hi jwil on snaar de camino begeleiden, maar hier gaat de wandelroute even anders dan onze fietsroute. Maar hij brengt ons wel weer op het juiste spoor. (genade?)

Na nog zo´n 20 km, wat zwaar door de hitte en de koperen ploert van boven, komen we rond 16.30 aan in Villar de Mazarife, en klein plaatsje op d eroute, maar wel met 3 refugio´s. Wij kiezen voor Tio Pepe.
De fietsen afgeladen, en dan eerst maar douchen, De verrassing van vandaag was dat leny net bijna klaar was onder de douche en ik 3/4 geschoren dat het water uit de kraan ophield.
Pas een uur later was er weer water!

Vandaag zijn we dus weer een flink stuk gevorderd, maar de route van d ekomende dagen heeft een ander profiel,
Er komt een berg aan van 1500 m en 80 km verder nog een van 1300 m en deze begint bij 500 m, dus er moet deze week over de laatste 300 km nog flink getrapt worden.

Tot zover onze ervaringen
Hartelijke groet
Leny en Jaap

Feestdag van St Jacob

dag lieve mensen

Ja vandaag de feestdag van St Jacob en wij zitten gewoon om 8 uur weer op de fiets, nadat we in een naastgelegen barretje een brood en 2 bananen hebben ingeslagen.

We hebben vandaag een redelijk vlakke etappe voor de boeg, maar verder totaal bijna geen vorzieningen. De zon is er al weer vroeg bij en dat maakt de start wat aangenamer dan gisteren. We fietsen m lekker aan engebruiken de koffie pas na 35 km om 9.45 in Fromista. Hier gelijk een mooie stempel gehaald in de historische gotische kerk Santa Maria de Castillo.
Op het plein worden de kraampjes in orde gemaakt voor de verkoop van lokale producten.
We zetten de tocht voort richting Carrion de los Condes, . Lange wegen nauwelijks verkeer, steeds maar korenvelden, onvoorstelbare oppervlaktes. het graan is hier blijkbaar niet zoveel waard want we zien regelmatig gewoon bergen graan buiten op het veld of op een pleintje in het land liggen, alsof het hier nooit regent?

In Fromista zagen we een jong meisje uit New Zeeland, onderweg op een zeer oude fragile Raleigh fiets, ze is ergens in Fr bij Bordeaux begonnen, maar gaat toch zo goed dat w ehaar hier in de refugio weer zien.

In Carrion gebruiken we de lunch, on 12.15 en dan hebben we al 55 km gedaan. In dit dorp is het 2 dagen feest en een bijzondere activiteit is het schilderen van moderne Madonna´s op straat.

Na C zetten we de tocht voort , maar na 4 km verandert de weg in een roodbruin grind

pad, en wel 14 km lang en het laatste stuk gaat nog wat eng naar beneden.
Onderweg vandaag zien we zeer veel lopers op de camino, die hebben een zware dag vandaag met deze lange saaie wegen en de zon en hitte van vandaag, soms wel 15 km tussen 2 dorpjes.
Onderweg tijdens een stop delen we nog wat van onze pinda´s met 2 Koreanen, die lopend onderweg zijn.

Om 16.00 uur komen aan in Sahagun, waar we boeken in de1e albergue. Deze albergue, Viatoris heeft 70 bedden voor 7 euro pp, Wij genieten van een verdoende opfrissende douche, want we zijn stoffig alsof we de hele dag door de woestijn gegaan zijn.
Tijdens onze tocht deneken w eregelmatig aan Ad Hermans uit Akersloot die deze tocht al 2 keer gemaakt heeft op zijn handbike, samen met zijn vrouw Marry (op de fiets) o.i. grote klasse.
Deze dag dus geen spannende ontwikkelingen echter wel bij elkaar 94 km verder, brengt het totaal op ongeveer 2000 km

Met ons gaat het goed, maar het is wel eenhete zonnige zondag.
Een spannend avontuur van een paar dagen geleden willen w ejulli eniet onthouden.
Tijdens een afdaling met een gang van 40 km per uur zag ik plotsklaps een kat oversteken, ik kon hem niet meer ontwijken.
Gelukkig, niet voor hem ging hij onder mijn achterwiel door.
Leny zei wat later, zag je die dooie kat? Nee zeg ik, ik zag een nog levende kat!! Maar zoals gezegd wel onder mijn achterwiel.

Hier in d erefugio spreken we even met 2 Denen, zij lopen de Camino in etappes, nu doen ze een week van Burgos naar Leon.

Inmiddels zijn we wel benieuwd naar onze buren, Annie en Sander, die zo goed zijn om deze hele periode op ons huis en tuin te passen. Is het allemaal te mannen bij dit mooie weer ook in Nederland? Wij voelen ons gerust en dankbaar bij deze zorg van en door hen.

Tot zover ons verhaal voor vandaag, wij zien uit naar nog een mooie week fietsen
Hartelijke groet
Leny en Jaap

Zaterdag 24 juli

dag lieve mensen

Vandaag voor 6 uur al enige onrust in onze slaapzaal, de eerste mensen willen voor 6 uur al op pad zijn.
Wij houden het vol tot 6.30 in bed:

Daarna ingepakt en alles weer op de fiets geladen, de bidons gevuld.

Heet water makenlukt niet deze keer want de keueken is gesloten op deze morgen.
Maar ons gebruiikelijke ontbijt smaakt weer voortrefeelijk.

7.30 zitten we weer in het zadel, weliswaar bij een temeperatuur van 10 gr, dat valt echt niet mee met de blote voeten in de sandalen, voor een NH oudere man die gewend is altijd sokken te dragen., maar Leny zegt dat het gezond is.

Het gaat echter als een speer, na 1,5 uur bereiken we reeds Burgos na 30 km, en we zoeken gauw een restaurant om bij een cafe con leche en iets lekkers weer wat op te warmen.
We nemen er de tijd voor, Nadien gaan we richting kathedraal,
Werkelijk onvoorstelbaar hoe grroots en bijzonder het interieur van deze kerk is, die stamt van oorsprong uit de 12e eeuw. We zien dat er de laatse jaren heel veel gerestaureerd is. Werkelijkl prachtig, ook bijzonder hoe ze de bezoekers begeleiden langs al het mooie van deze kerk.

Daarna is het even moeilijk om onze route voor de fietsers weer te vinden, de mensen in de stad sturen ons steeds naar de camino, maar de fietsers gaan hier een iets andere route.
Na 12 uur zitten we weer op het goede spoor .
Na de lunch die we in het volgende dorpje gebruiken gaan de hempjes weer aan want inmiddels is de zon weer zo sterk dat we de 25 gr weer bereikt hebben.
We fietsen in een prachtig landschap bij deze heldere hemel met grandiose vergezichten
Veel graan, hiet staat nog heel wat , maarvandaag wordt er ook weer flink gedorsen, j evraagty je werkelijk af waar ze met al dat stroo naar toe moeten.

Alswe zoeken naar een grindpad, zien we 2 vlamingen, die hetzelfde pad zoeken.
We fietsen 5 km met ze op, wat blijkt 1 van de 2 werkt bij voormalig Sidmar het Vlaams Staalbedrijf, dat nu deel uit maakt van Arcelor Mittal. Zijhebben maar 14 dagen gekregen van hun vrouwen en van hun baas, en zijn in Dax gestart.

Bij elkaar toch een stevige dag met flink wat klim, in het eerset stuk zelfs tot 14 % , maar let wel Leny bleef op de fiets. Maar ook voor Jaap is dit zweten en afzien.
Maar dat betekent ook dat er leuke afdalingen inzitten.

Rond 4 uur komen we aan in Hontanas, een plaatsje van niks maar wel met 3 refugios, waar we in een van deze onze intrek nemen. en stark s weer lekker gaan eten
Op dit moment nog weer prachtig zonnig weer, het is echt een weelde om zo samen op vakantie, pelgrimstocht t ezijn.

Een pelgrim is hij die onderweg is met een vrije geest, weinig bagage, (dat valt nog tegen) een ziel met solidariteit, en spontaan het pad van je dromen volgen.

Wij hebben het idee dat het ons op dit momentvrij aardig lukt

Hartelijke groet
en ook weer dank voor jullie reacties
Let wel morgen is het 25 juli het feest van Jacobus
Helena en Iago

Vrijdag 23 juli

Dag lieve mensen

Inmiddels is het vrijdagmiddag 16.40 uur en zijn we al weer aangekomen op de bestemming van vandaag, namelijk een refugio in San Juan de Ortega
Een plek in de midle of nowhere, een kerk, een voormalig hospital en een paar huizen, van oorsprong stamt dit uit 1150.

Maar we worden hier om 15.00 uur hartelijk ontvangen en de fietsen mogen binnen staan

Terug naar gisteren. het was even zoeken naar een geschikt restaurant, maar we hebben lekker Paela gegeten.

Daarna nog een paar wijntjes gedronken in een bar, kostte wel 2,60 euro!!
Dan ons bed opgezocht en half tien plat en om 22.00 uur moet het donker en stil zijn.

vanmorgen om 6.00 uur zag ik de eerste al weer vertrekken, en wij wat later, maar om 7.45 moesten we het pand wel verlaten. Toen hadden we wel ons gebruikelijke ontbijt, Yogurt met Muesli achte de kiezen.
8 uur op de fiets en op zoek naar een bakker, maar die had nog geen vers brood, dus maar op weg. Ook in d evolgende 2 plaatsjes geen bakker gevonden, dus maar door naar Belorado.
Daar vonden we een super en een bakker, dus alles weer ingekocht.
We begonnen vanmorgen bi jfris en bewolkt weer, dus deze keer gingen de jasjes aan, dart verwacht je toch niet in Spanje, maar het fietste lekker.
In Belorado na d egebruikelijke koffiestop hebben we het info centrum obver d eCamino bezocht en daar een stempel gehaald. Onvoorstelbaar hoe mooi dit info centrum is ingericht met foto´s van alle historische gebouwen langs de Camino. Hier is duidelijk te zien dat men blijkbaar subsidie krijgt omdat de Camino inmiidels op de erfgoedlijst van de Unesco staat.

Rond het middag uur kwam d ezon er weer bij en konden w ede lunch gebruiken in het zonnetje naast een oud kerkje van Villalomez, bij 25 gr, dat doet ons weer goed
Daarna door voor de laatste 18 km van vandaag, maar na de volgende klim gaan zelfs de shirten uit en de hempjes weer aan. Ieder klim die we halen geeft steeds wer een kick, vandaag tot de 1000 m hoogte gekomen
Om 3 uur komen we aan bij onze refugio,
Na het kiezen van een bed, het afladen van de fietsen, heerlijk douchen en een wasje gedaan,
wel nodig na drie vochtige dagen.
Nu genieten we van de middagzon bij 30 gr en een lekker biertje.
Vanavond om 18.00 uur naar d emis en daarna soep eten in d erefugio, ik verwacht dat w e zelf daarna ons eigen potje nog wel gaan koken.
Kortom een zeer geslaagde dag waarop we weer 62 km dichter bij SdC zijn gekomen.

Hartelijke groet
Leny en Jaap