Dag lieve mensen

Ja we hebben jullie inmiddels een week in het ongewisse gelaten over ons doen en laten daar in het verre Spanje, na onze aankomst in Santiago.

Maar nu zijn we zelfs al weer terug in Uitgeest en op dit moment ervaren we dat het hier ook kan regenen.

Toch nog even terug naar de afgelopen week

Zondag 1 augustus hebben we ons op tijd aangesloten in de rij, die zich de hele dag vormt voor de kathedraal, om langs de crypte van St. Jacob te kunnen gaan. Als ware pelgrim moesten wij toch ook even St. Jacob omarmen.

Daarna het museum in de kathedraal bezocht. Terwijl we nog wat rondkijken in en rond de kathedraal worden we aangesproken door een vrouw, keurig gekleed in het zwart, zij blijkt deel uit te maken van een koor uit Italië dat vandaag optreedt tijdens de viering van 12.00 uur in de kathedraal. Zij hoorde ons Nederlands praten, en naar zij vertelde woonde ze al 30 jaar in Italië en was nu met haar koor op tournee o.a. naar SdC.

Zodoende zijn wij om 12.00 uur ook maar weer een tijdje naar deze viering gegaan, voor ons weer onvoorstelbaar hoeveel mensen zich toen in deze grote kerk bevonden.
In de middag verkennen we verder de stad en ook de pleinen rond de kathedraal, om nieuwe mensen te zien aankomen en te ontmoeten. Later vinden een gezellig restaurantje voor onze maaltijd.

Maandag 2 augustus hebben we de refugio verlaten en zijn we naar een camping gegaan aan de rand van SdC.
Heerlijk om nu toch ook weer even vrij te zijn van de mensenmassa en op ons zelf te genieten van het weer en de buitenlucht.
Als we aankomen op het plekje dat we willen innemen, zien we een man met een fiets en met de ons bekende fietstassen, naar later blijkt is het Gui Kempen, de Vlaming die wij reeds op 5 juli ontmoet hebben. Wederzijdse blijdschap bij deze ontmoeting en bijzonder om in de korte tijd dat we elkaar nu zien (Gui staat op het punt te vertrekken richting vliegveld) onze ervaringen van de laatste weken te kunnen delen.
Gui was al 4 dagen eerder in SdC aangekomen en inmiddels ook al naar Finisterre gefietst, zodoende kon hij ons nog wat tips aanreiken voor onze tocht naar Finisterre. Wonderlijk dat we van hem hoorden dat hij ook Ina en Henk uit Hoorn een paar maal had ontmoet onderweg.

Op de camping spreken we nog een paar Nederlandse stellen, die daar kamperen, o.a. ook om wat zeeppoeder voor een wasje te bietsen. Verder houden we een rustmiddag, wel even naar het zwembad op de camping en in de avond weer ons eigen potje gekookt met aansluitend een bakkie echte DE koffie die we nog in de tas hebben.

Dinsdag 3 augustus
Om 8.30 uur zitten we weer in het zadel. Op advies van Gui nemen we de drukke AC 543 richting Noia, maar na 20 km. zitten we weer op de route van Clemens S. en die is heerlijk rustig. Na Noia kiezen voor een alternatieve route langs de kust, wel wat langer maar gevarieerd. 5 km na Noia loop ik weer een lekke band op, gelukkig vlak bij een pompstation, zodat ik water en lucht bij de hand heb om het lek te vinden en te dichten.
4 km na Muros vinden we de geadviseerde leuke camping vlak aan zee. We praten nog even met onze buren op de camping, een jong stel met 3 kinderen, Duitsers, maar ze woonden in Vaals, waren voor een 2^e keer hier op VK.

In Noia trouwens werden we op het moment dat we uit een supermarkt kwamen in het Nederlands aangesproken door een 65 jarige Spanjaard. Naar hij ons vertelde had hij 40 jaar in Nederland gewerkt voor een Amerikaanse firma bij diverse bedrijven in Nederland, ook wel voor de NAM en voor Hoogovens. Je merkte dat hij het gewoon leuk vond om even wee Nederlands met ons te praten. Hij had gewoond in Cappele ad IJssel.

Woensdag 4 augustus
Onze route naar Finisterre voortgezet langs de geadviseerde route langs de kust. Prachtig maar wel flink wat wind (tegen!)
Aangekomen in Finisterre op zoek naar de albergue om ons tweede compostolaat te ontvangen.
Daar wat rondgekeken en besloten om 8 km terug te fietsen naar een leuke camping op de route.
Hier ontmoeten we een stel uit Groningen, waarvan de man vorig jaar de hele route had gemaakt op de fiets samen met zijn broer. Nu deed hij het zelfde nog eens over met de auto samen met zijn vrouw.

Tot onze verrassing loopt Leny hier Marijke tegen het lijf, het meisje uit Utrecht die we eerder in Logrono ontmoet hadden en een lange tijd samen opgetrokken was met Koen en Tijs. Ze voelde zich wel wat alleen nu de jongens al vertrokken waren en haar ipod was uitgevallen en er geen Engels boek te koop was in deze omgeving.
S avonds bij ons een bakkie thee gedaan en haar verhaal kunnen doen.

Donderdag 5 augustus

We vertrekken om 8.30 uur richting A Coruna.
Ons plan is om tot Carballo te fietsen, geschat 68 km, om daar een camping te vinden.
Maar helaas, die camping was al een paar jaar opgeheven, dus via navraag bij de lokale politie zijn we op weg gegaan naar de1e volgende camping, wel bijna 20 km verder, vlak bij de Atlantische Oceaan. Playa de Baldaio. Zo werd het toch weer een zware dag met 85 km en veel wind.
Alles raakt een beetje op, dat is ook goed. Ik vraag een Hollands stel met een kampeerwagen of ik bij hen de GSM kan opladen. Dit stel blijkt uit Limmen te komen en hij heet Denneman. Wat later spreken we hem nog een paar keer. Naar later blijkt, ik zag en hoorde al iets bekends bij zijn gezicht en zijn spraak, hij was de omroeppastor, voor ons een bekende Nederlander, tot voor kort bijna wekelijks op zondag op de TV. Nu met zijn huisgenote hier op vakantie.

Vrijdag 6 augustus

Deze keer tegen 10 uur vertrokken want we vermoeden nog zo'n 35 km te doen. Een mooie route door de duinen, maar wel nog flinke klimmetjes.. Als we aankomen in A Coruna is het even zoeken naar het Buro de Tourisme. Als we het vinden blijkt het tot 16.00 uur nog gesloten. Dan maar gewoon in het zonnetje aan de haven onze tijd afwachten.
Na 16.00 horen we dat A Coruna geen camping heeft. Twee opties, een, 6 km terug (houden we niet van), dan optie 2 dit is in Santa Cruz. Naar later blijkt vraagt dit toch nog weer veel vragen naar de juiste weg en de afstand is wel 15 km. Bij elkaar bereiken we om 18.00 uur de camping Los Manzanos en hebben we het ook helemaal gehad. We genieten van de leuke en gezellige camping, met zwembad en restaurant en nog steeds prachtig weer.

Zaterdag 7 augustus
Genieten we van de vrije dag en het zwembad. We lezen ons eerste boek uit. En na 40 dagen, alle heuvels genomen beginnen we nu wel naar huis en de eigen omgeving te verlangen.
Grappig was dat in de middag een tentje naast ons wordt neergezet, door een Nederlandse man met een Spaanse dame! Het viel mij op door zijn Spaanse nummerbord, met verwijzing naar een Nederlandse garage in Badhoevedorp. Even later bleek dat ik in 2000 nog met deze man, Rene Bleeker, heb samengewerkt in een project voor KF2 bij Hoogovens.

Zondag 8 augustus
Tent opgepakt en in de loop van de middag naar het vliegveld gefietst. Ca 10 km
In onze simpelheid hadden we gedacht daar de nacht ook door te brengen, maar naar bleek gaat het vliegveld snachts dicht en was er geen mogelijkheid ter plaatse.
Via de infobalie werden we verwezen naar het plaatsje O Burgo . Daar vonden we gelukkig op geringe afstand een hostel met een prima kamer.

Maandag 9 augustus

Om 5.30 uur in donker op de fiets naar het vliegveld gereden.
Onze fietsen naar eigen inzicht ingepakt met folie en tape.
Na het inleveren van onze bagage wilden we ook de fietsen inleveren, per slot van rekening hadden we ook geboekt voor twee fietsen.
Maar het bleek dat onze fietsen niet compleet op de band en door de daar achter gelegen scanmachine pasten.
Men stond erop dat de voorwielen eruit moesten. Na wat protesteren hier maar voor gekozen, wel met de nodige onrust, hoe dit alles op Schiphol weer terug te zien.

De vlucht verliep voorspoedig, om 11.00 landen we op Nederlandse bodem.

En naar bleek kwamen onze fietsen hier toch weer bijna compleet van de speciale band rollen, ik miste een rubber nop van de standaard.

De grote verrassing om dan op Schiphol opgevangen te worden door je eigen zoon met kleinzoon Mats.
Hoe kan een mannetje veranderen in bijna 6 weken tijd, flink gegroeid en stralende ogen.
En het toeval wilde dat Minouche en Hans bijna op dezelfde tijd landden, terug van een vakantie in Jordanië
Geweldig om elkaar zo te ontmoeten en elkaar weer gezond terug te zien.
Maurice nam onze tassen mee naar Uitgeest en wij met onze kale fietsen namen de trein naar Uitgeest.
En zo kwamen we toch nog weer fietsend terug in de Bonkelaar.

Later in de middag zijn we hartelijk en warm opgevangen door onze buren, geweldig.
Wederzijds blij elkaar weer gezond terug te zien.
Ons huis is inmiddels opgefleurd door de diverse welkomstboeketten.
Zo ook van onze Rosita en Victor die nu nog in Zd Frankrijk vakantie vieren
Hartelijk dank daarvoor.

We sluiten deze geweldige reis en dit avontuur af vol dankbaarheid dat we dit samen mochten en konden doen en beleven.

Dank aan allen die met ons hebben meegeleefd en dit ons ook via de vele reacties lieten weten.

Lieve groeten
van Leny en Jaap

Toegift:

Nog wat cijfers voor de liefhebbers.
Tot Santiago deden we 2450 km, in 31 dagen dus gemiddeld zo'n 80 km
Tot de Pyreneen was ons gemiddelde ongeveer 90 per dag
Na Santiago deden we nog 300 km naar Finisterre en A Coruna
ofwel alles bij elkaar 2750 km
Tot Santiago was de gemiddelde rijsnelheid 16,5 km/u (volgens de teller)
Hoogste daggemiddelde 19,5 km/u
Laagste daggemiddelde 12,7 km/u
Hoogste snelheid 58,2 km/u, de laagste ligt even boven de 6 km/u